« Ορθόδοξη Πίστη και Ελευθερία »...
Διακόσια χρόνια μετά την κήρυξη της επανάστασης τιμούμε τους αγωνιστές και τους συντελεστές της επανάστασης που οδήγησε στη Ελευθερία των Ελλήνων.
Η ίδια τιμή ανήκει και σε όσους κάτω από την τυραννική δουλεία προετοίμασαν την απελευθέρωση με πολλούς τρόπους αντίστασης και με θυσίες, που κράτησαν ζωντανό το φρόνημα του λαού.
Η ορθόδοξη πίστη έπαιξε πρωταγωνιστικό και ουσιαστικό ρόλο για την πνευματική αλλά και την εθνική επιβίωση, με επίκεντρο τα μοναστήρια και τις ενορίες.
Την Επανάσταση την κήρυξαν κα θυσιάστηκαν χιλιάδες ιερείς και Αρχιερείς, λαϊκοί ορθόδοξοι χριστιανοί, μέλη της ορθοδόξου Εκκλησίας. Πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραμάτισαν οι νεομάρτυρες.
Νεομάρτυρες ονομάζονται όλοι εκείνοι οι χριστιανοί, κληρικοί και λαϊκοί, άνδρες και γυναίκες, μικροί και μεγάλοι, που σε ολόκληρη τη περίοδο της τουρκοκρατίας υπέμειναν φρικτά μαρτύρια και βασανιστήρια για να μην αρνηθούν την πίστη τους στο Χριστό.
Έτσι η αντίσταση, την περίοδο της Τουρκοκρατίας είχε δύο μορφές : από την μια, η ένοπλη αντίσταση με τη κλεφτουριά και από την άλλη, η απόρριψη του τρόπου ζωής και της θρησκείας του κατακτητή, με την μαρτυρία υπέρ του Χριστού.
Το έργο τους
Το έργο τους διακρίνεται σε πνευματικό, πατριωτικό, κοινωνικό.
Α. Πνευματικό : Ο Χριστός υπήρξε γι’ αυτούς το θεμέλιο πάνω στο οποίο στήριξαν τη ζωή τους. Γι’ αυτούς ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός και γνήσιος Ελευθερωτής.
Β. Πατριωτικό : Το εθνικό έργο των νεομαρτύρων εστιάζεται στην ίδρυση, σχολείων, στη καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας και στο σταμάτημα του εξισλαμισμού.
Γ. Κοινωνικό : Η ζωή τους δείχνει με ποιο τρόπο η ορθόδοξη πίστη μπορεί να γίνει κοινωνική πραγματικότητα. Η δικαιοσύνη, η ευσπλαχνία, η αγάπη, η ανακούφιση της ανθρώπινης δυστυχίας και η περίθαλψη των φτωχών και αδυνάτων, ήταν καθημερινή τους προτεραιότητα και στόχος.
Το χρέος μας
Αν θέλουμε πραγματικά να τιμήσουμε την επανάσταση του 1821 οφείλουμε να κάνουμε πράξη και στάση ζωής για όσα αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι μάρτυρες και οι ήρωες της εποχής εκείνης, οι οποίοι ανάμεσα στο δίλλημα, «συνύπαρξη» και «αντίσταση» επέλεξαν την αντίσταση. Λίγο πολύ, η εποχή μας είναι ίδια με εκείνη του 1821, άρα η αντίστασή μας είναι αναγκαία και επιβεβλημένη. Γενικότερα :
- Αντίσταση στην περιφρόνηση της ορθόδοξης παράδοσης.
- Αντίσταση στην πλαστογράφηση της ελληνικής ιστορίας.
- Αντίσταση στον παραμερισμό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς
- Αντίσταση στην συκοφάντηση της ορθοδόξου εκκλησίας.
- Αντίσταση στους δήθεν «ισχυρούς» του κόσμου.
- Αντίσταση στους δήθεν «συμμάχους μας».
Επιβάλλεται διαρκής πνευματική αντίσταση για να πετύχουμε τη σύγχρονη απελευθέρωσή μας.
Η ορθοδοξία βλέπει την ελευθερία, ως το φυσικό κλίμα αναπτύξεως και πραγματώσεως του ανθρώπου.
Είναι ο δρόμος της ελληνορθόδοξου παραδόσεως, η οποία δεν είναι μια άγονη επιστροφή στο παρελθόν, αλλά μια ατράνταχτη πραγματικότητα που μας κρατά ζωντανούς.
Έτσι θα τιμήσουμε το 1821 γιατί και εμείς οι νεοέλληνες έχουμε ιερή υποχρέωση να αγωνισθούμε για ελεύθερη ορθόδοξη πίστη, για ελεύθερη πατρίδα και πανανθρώπινη ελευθερία.
Τιμή στους ήρωες του ‘21
και σεβασμό στους νεκρούς
ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
0 Σχόλια
Σχόλια υβριστικά και συκοφαντικά δεν θα δημοσιεύονται!